Deszczową porą

Salon rekreacji.

W wodzie o zachodzie.

Pustynia z Konina rodem...

Teatrzyk Zielona Gęś

ma zaszczyt przedstawić

"Cud na pustyni"

Oto jestem na pustyni. Ani wody, ani chłodnego cienia, ani żadnej spółdzielni. Pustynio, imię twe beznadziejność. Ale cóż to wydaje takie cudne dźwięki pod listkiem kaktusa? Aha, to niemowlę płci męskiej podrzucone przez wyrodnego turystę. Na Jowisza, sam raczej zginę, niżbym miał to dziecię bez opieki zostawić! Odwagi, Gżegżółko. (bierze dziecię na ręce) Wszelako, czymże ja cię będę karmił, maleństwo? Żadnego browaru na horyzoncie, a personalnie jestem mężczyzną. Pozostaje tylko wiara w cud. (wierzy i natychmiast wyrastają mu damskie piersi) Cud! Cud! Och, posil się, dziecię, a potem zaśnij jak anioł.

Zaświat

w ostatnim skoku w nieskończoną dal gdzie uroczyście trwa największa z gal

zgubić za sobą ból gorycz i żal

unieść się ponad spiekotę epoki

pobić rekord świata w długości przeżycia

opaść zaświecie jak świetlisty szal

Z oczami

Poranne kąpiele

Gwiazdy